Vanochtend echt een heel leuke nieuwe ervaring opgedaan. Vanuit het Herstel&balans programma wat ik volg mochten mijn collega-lotgenoten en ik deelnemen aan een workshop schilderen. Een beetje onwennig stonden we na een korte uitleg voor een groot (echt groot!) leeg doek. Aan ons om hier iets van te maken. Na even wennen gingen de eerste deelnemers van start. Al snel ontstonden de prachtigste kunstwerken. Vandaag deden we alleen de basis, volgende keer gaan we helemaal los met materialen, kleuren, teksten, weet ik wat niet al. Het ziet er wat mij betreft veelbelovend uit. Erg leuk om dit te mogen doen!

Kunstwerk in wording....

's Middags weer in het ziekenhuis om te sporten. Dat was wel even wennen na de vakantie. Ook extra vermoeiend na de intensieve schilder-ochtend. Wel leuk trouwens om de groep weer te zien. Vlak voor het einde van het sportuurtje werd het voor één van ons teveel, buiten adem moest ie afhaken. Daar waren we allemaal even beduusd van. Ondanks aandringen van de begeleiders waren we niet meer in beweging te krijgen. Hierna ontstond met een aantal van ons een boeiend gesprek. Over ervaringen, angsten, onderzoeken. Erg fijn om hier met lotgenoten over te spreken. Dat heeft toch echt een meerwaarde. Het voelt erg goed om juist te praten met iemand die in hetzelfde schuitje zit. Iemand die ook het infuus en de bijwerkingen van de chemokuur gevoeld heeft, die ook een slechtnieuwsgesprek heeft gehad waarin ie te horen kreeg dat ie kanker had. Iemand die ook moet leren leven met de onzekerheid van alle toekomstige onderzoeken. Het is bijzonder troostrijk om met elkaar deze ervaringen te delen.