Vandaag was een vrij intensieve dag. Vanochtend hebben we ons schilderij afgemaakt. Toen we in het atelier terug waren waar we drie weken geleden met een leeg doek begonnen, waren we allemaal wel redelijk tot zeer tevreden met wat het geworden was. Maar er was werk aan de winkel! We hadden allemaal een spreuk meegenomen die op het schilderij terecht moest komen. En ik had de blaadjes van tulpen uit de tuin gedroogd om in het schilderij te verwerken. Deze tulpen hadden we in het najaar van 2011 als bollen geplant in onze tuin, met de gedachte dat wanneer de tulpen zouden bloeien mijn behandeling voorbij zou zijn. Dat leek toen ongelofelijk ver weg met zes chemokuren en nog een hoop bestralingen voor de boeg. Nu was ik maar net op tijd om de baadjes te plukken en te drogen voor het schilderij. Dat heb ik drie weken terug meteen na de eerste schilder-sessie gedaan en vandaag heb ik ze in het schilderij kunnen verwerken. Ik ben dol op dit soort symboliek.

Deze spreuk van een lotgenootje vond ik mooi:

Bederf wat je hebt niet
door je verlangen naar wat je niet hebt.
Bedenk dat wat je nu hebt,
ooit was waar je alleen kon naar verlangen.

EPICURUS (341-270 v.C.)

Ik heb er even op gegoogled en die Epicurus hield er interessante denkbeelden op na. Over genieten van dingen in het leven, maar niet te veel te willen, want daarmee verpest je weer alles. 'Niets is genoeg voor degene voor wie genoeg te weinig is', vind ik mooi. En: 'doe niets in je leven waarvan je bang bent dat je naaste het ontdekt'. Haha, da's een goeie :-) En als uitsmijter: 'Wij hoeven niet bang te zijn voor de dood. Zolang wij er zijn is de dood er niet, en wanneer de dood er is zijn wij er niet.' Nu dacht ik dat deze laatste van een hedendaagse schrijver was, maar die heeft het dus ook maar ergens gelezen.

Dus dat blijft leuk, bladeren in wijsheden van anderen.
Na het schilderen ben ik met één lotgenootje even een broodje gaan eten. Ik vertelde over de foto op mijn blog van 'vroeger', van voor de chemokuur. Dat ik er nu zo anders uitzie. Daar was ze wel benieuwd naar, naar wie ik 'eigenlijk' was. Dus hebben we elkaars foto's bekeken van toen we nog van niets wisten. Interessant, ze zag er een jaar geleden echt heel anders uit. En ik ook.

Dan snel naar huis, uurtje tukken en naar het ziekenhuis voor twee uurjes sporten. Na het 'gewichtheffen' spelen we een balspel met z'n allen. Gek, ik wil toch altijd alle spelletjes winnen......