Gister was een nationale feestdag hier in Zwitserland. We zijn 's avonds naar het dorp gegaan om er een staartje van mee te maken. Om half elf was er vuurwerk. Dat doen ze hier net even anders dan wij met oudennieuw zeg. Er werd professioneel vuurwerk afgestoken. Wij waren tussen de Zwitsers gaan zitten op een hellinkje en hadden prachtig uitzicht op het vuurwerk wat boven ons losbarstte. Verderop in het dal werd ook vuurwerk afgestoken. Het zag er allemaal prachtig uit, liggend op de berg met het vuurwerk zo vlak boven me. Op een zwoele zomeravond. Ik heb er erg van genoten. Nu rammelen de lege flessen in de glasbak hier vlakbij, het feestje is voorbij ;-)

Eerder op de dag zijn we met z'n vijven aan een bergtocht begonnen. Dat ging wonderwel goed zeg! Aan het einde van de dag was ik steenkapot, maar het was heerlijk om fysiek weer even een stukje over de grens geweest te zijn.
En de terugweg was lekker makkelijk:

Voordat we op vakantie gingen belde ik met het ziekenhuis om een afspraak te maken met de oncoloog-radiotherapeut. Voor de bestralingen zijn tatoeagepuntjes gezet en die mogen van mij wel weg, zeker die ene die je zo goed kunt zien. De radiotherapeut gaat ze weghalen met een klein mesje of zoiets. De datum waarop dit gaat plaatsvinden is 10 oktober. Een beladen datum, vorig jaar was dit de dag waarop de eerste chemokuur begon. En dat was weer de reden dat ik mijn veertigste verjaardag niet lekker uitbundig heb gevierd. Zo zijn er de komende maanden nog wel meer beladen data. Maar gezien de voorlopig gunstige afloop is het niet meer zo erg om terug te kijken, het helpt om alles een plaats te geven.