Ik ga het bijna nog missen, de dagelijkse uitstapjes naar het Verbeeten Instituut voor de bestralingen. Vandaag reed ik niet met de taxi maar met mijn broer mee. Heel gezellig om even bij te praten en lief dat hij er een ochtend vrij voor had genomen. De arts waar ik een afspraak mee had na het bestralen was helemaal content met het verloop van de bestralingen en de geringe bijwerkingen. Nog een extra zalfje voor de laatste weken en er moest een controle afspraak gepland worden. In maart 2013! Tussendoor ga ik nog wel langs bij de chirurg en de oncoloog, maar er komt wat rust in de sneltreinvaart waarin de ziekenhuisbezoeken elkaar opvolgden.

Nu nog twee keer bestralen. Morgen laatste keer met de taxi en vrijdag met Paul. Die dag zullen we maar bombarderen tot feestdag hier in huis!! Het voelt voor mij als een verlate verjaardag, jippie!!

Het bezoekje aan de tandarts dinsdag viel mee. Er zijn geen al te gekke dingen aan de hand, met een simpele ingreep lijkt het te zijn opgelost. Met dank aan tandarts Dijkstra en zijn assistente die er flink voor in de agenda hebben zitten schuiven en net zolang doorgingen totdat het probleem gevonden en verholpen was.

Vanochtend een memorabel moment, ik heb mijn haar gewassen! Had nog maar een heel klein beetje shampoo nodig, maar wat een heerlijk gevoel. Ondanks de véél te korte coupe heb ik steeds vaker niets op mijn hoofd. Thuis dan, of bij mijn ouders thuis. De kids reageerden vanmiddag enthousiast, mijn haar was al flink gegroeid naar hun mening. Het ziet er nog niet uit, maar het belooft weer goed te komen. Mijn conditie is een ander verhaal. Vanmiddag fietste ik met Sterre naar het huis van mijn ouders. Ik kwam daar helemaal buiten adem aan! Terwijl het voor Sterre een beetje langzaam ging....

Nog even, nog even. De chocolaatjes voor de taxichauffeuse als dank voor de vele gezellige ritjes staan gereed. We naderen de eindstreep......