Dat was mooi. Een klein momentje van bezinning:
Morgen vertellen we in het herstel-groepje aan elkaar wat belangrijk voor ons was tijdens de behandeling. Iedereen neemt een voorwerp mee wat daar symbool voor staat. Dat zal best een heftig uurtje worden schat ik zo in. En ik moet natuurlijk zelf ook wat meenemen, maar wat? Geen idee! Er was zoveel belangrijk. Om toch op een idee te komen bedacht ik dat ik gewoon ergens rustig moest gaan zitten, ogen dicht en niet te diep nadenken. Dan zou het wel vanzelf in me opkomen. Gelukkig is het nog steeds lekker weer, dus ik ben even in de tuin gaan zitten. Vogeltjes fluiten, verder geen geluiden. Ligstoel naar een plek in de zon gesleept en liggen. Ogen dicht en inderdaad! Allerlei mensen en dingen komen langs en één ding in het bijzonder. Dát is het natuurlijk! Dat neem ik mee. Dat staat symbool voor wat voor mij heel belangrijk is geweest tijdens de behandeling en in de zwaartste momenten. Dat ik daar nou niet eerder aan gedacht heb. Wat het is? Eerst morgen vertellen aan mijn groep..... ;-)