woensdag 11 januari 2012

Kaal

Een kaal hoofd is raar. Vooral omdat ik er eigenlijk weinig van merk. Paul en de kinderen merken er meer van, die zien het af en toe. Ik vind het er maar zielig uitzien als ik in de spiegel kijk, zo'n kaal bolletje. En nu is er van mijn wenkbrauwen inmiddels ook nog maar weinig over. Ik ben erg benieuwd naar wat er straks gaat groeien. Hoe lang het duurt voordat ik zonder pruik weer naar buiten kan. Maakt niet uit, de pruik werkt prima. Deze week ging ik voor het eerst met een sjaaltje en pet op ergens heen, we gingen uit eten met z'n vijven. Geen probleem, het zag er prima uit vonden Paul en de meiden. Toch had ik het gevoel dat mensen anders naar me keken. Me beleefd vriendelijk toelachten met zo'n blik van 'wat zielig voor die vrouw en haar gezin'. Kan inbeelding zijn, maar het voelde zo. Dat heb ik nooit als ik met die pruik op op stap ben. Het heeft me verrast hoe weinig het me deed toen we al mijn haar er af lieten halen door de kapper, toen het door alle haaruitval echt niet meer te doen was. Het was een hele vreemde ervaring natuurlijk, maar geen tranendal. Ik had het idee dat ik het in de film al zovaak had gezien, onder andere in 'komt een vrouw bij de dokter', dat de grote schrik er al af was. En ik had al een pruik die erg lijkt op mijn haar, dat hielp.


Vandaag was in elk geval weer een goede dag. Genoeg kunnen rusten en ook wat leuks gedaan met de kinderen. Wel een beetje bang geweest voor koorts vandaag, dit is de dag in de kuur dat ik vorige keer naar het ziekenhuis moest. Vanavond niet, dat is weer winst! Ik heb het wel warm gehad, maar dat kwam van de opvliegers. En dat is gewoon één van de bijwerkingen van de kuur.


Ik heb wel het idee dat deze week met de kinderen op stap een erg goed idee was. We hebben het enorm naar onze zin en ik doe weer energie op voor de volgende kuur. Tussendoor contact met lotgenoten wat ook een hele steun is. Zo heerlijk om met iemand die hetzelfde meemaakt of meegemaakt heeft alle bizarre ervaringen door te spreken! Aan een half woord hebben we genoeg. Het is fijn om een ervaring die zo hevig is samen toch een beetje te kunnen plaatsen. En er ook een beetje om te kunnen lachen, dat is ook fijn :-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten