maandag 23 januari 2012

Vanochtend al vroeg wakker. Om 06.20 uur, ruim voordat de wekker van middelbare scholier Sterre gaat, worden we gewekt door ons kleine meisje van vier. Wel heel erg vroeg helaas, maar ook gezellig. Met veel kroeltjes en gebabbel beginnen we de dag van de laatste chemokuur. 
Als beneden het leven op gang komt, wil Rebecca ook naar beneden. Fijn, want dan kan ik nog even doorslapen. Daar komt alleen niet veel van, want ik zie erg op tegen de dag. Om 08:00 uur moet ik er toch uit om de misselijkheidspillen te nemen.

Zodra Sterre, Lieve en Rebecca naar school zijn, vertrekken we naar het ziekenhuis in Breda. Deze rit kan mij op dit soort dagen niet lang genoeg duren. Maar ruim voor tienen arriveren we op het parkeerterrein. Goed op tijd en dat is wel nodig ook want het is op dit tijdstip flink zoeken voor een parkeerplekje. Parkeerstress!! We rijden achter een mevrouw aan die naar haar auto toe lijkt te lopen. Over een stoepje dan maar om haar te kunnen volgen. Gelukkig hebben we de juiste mevrouw te pakken, dus we kunnen parkeren. Eenmaal in het ziekenhuis leveren we de verwijzing voor bloedprikken in bij het prikcentrum, in ruil voor een zakje met buisjes. Dan door naar het dagcentrum Oncologie. Hier moeten we zijn voor de kuur. We lopen de zaal binnen die op dat moment al aardig vol zit. Er is nog een stoel vrij voor mij. Ik neem plaats en wacht tot één van de verpleegkundigen tijd heeft om mijn infuus te prikken. Na een paar minuten komt er, ondanks de drukte, al iemand naar me toe. Het is Monique, één van mijn favorieten want ze prikt erg goed, snel en redelijk pijnloos! Ook deze keer gaat het weer vlotjes. Ook al krijg ik het er elke keer weer warm van. Ze vult de buisjes voor de analyse en sluit het infuus aan op een zak neutrale zout-oplossing. Paul brengt de buisjes snel naar het laboratorium. Nu is het wachten op de uitslag van het bloedonderzoek om zeker te weten dat de kuur doorgaat. Wanneer dat bekend is kan de chemokuur worden aangevraagd en aangemaakt. Ook dit duurt altijd even. Al die tijd zit ik op het dagcentrum op mijn stoel vastgeklonken aan het infuus. Met mijn iPhone voor de mail, sms en twitter, een boek en natuurlijk gezelschap van Paul. :-)

Om 12.00 uur kregen we te horen dat de bloeduitslag goed was. Mooi! Eerste stap gezet. Rond kwart voor twee kwam het zakje chemo. Dat werd meteen aangesloten op het infuus. Omdat ik vorige keer niet lekker werd, werd de snelheid van het infuus deze keer heel langzaam gezet. Dan zou het indruppelen wel wat langer duren, maar liever dat dan die benauwdheid, dat is zo erg! Deze keer ging het hartstikke goed, ik had nergens last van. Om kwart voor drie was het zakje leeg. Nog even naspoelen met de zoutoplossing en het infuus kon worden afgekoppeld. Wat een feestelijk moment!! lekker snel naar huis.

Precies op tijd voordat de kinderen uit school kwamen. Dat het de laatste kuur was hebben we samen gevierd met gebak. En ik werd verrast met bloemen en bonbons! Mijn ouders kwamen ook nog even langs. Hier in huis hangt een feestelijke stemming. Deze laatste weken met bijwerkingen kunnen we ook wel aan.

1 opmerking:

  1. Hey Astrid,

    Ben blij dat deze fase voor jullie voorbij is. Goed ook om het zo met elkaar af te sluiten. Dat geeft vertrouwen en kracht voor wat nu volgt.

    Ik wens jullie veel sterkte daarbij en zal je blog regelmatig lezen.

    Groet,

    Martin

    BeantwoordenVerwijderen