zaterdag 1 september 2012

Tschiertschen

In de trein onderweg naar Zwitserland. Het avontuur gaat echt beginnen, ik ga een weekje bergwandelen met lotgenoten. Een week zonder gezin. Ik mis ze nu al, maar vind het ook erg leuk en spannend om weg te gaan. Ik kijk uit naar het avontuur van een weekje weg en het wandelen. Ik hoop er rust te vinden en bovenal hoop ik er het afgelopen jaar mee af te kunnen sluiten. Alle zorgen en onzekerheden over het leven na de behandeling tegen kanker straks achter te kunnen laten. De reis van vandaag is geheel voorbereid door 'reisleidster' Wien. Ik hoef alleen maar te volgen. Ook weleens lekker. Met een enorm zware rugzak door Schiphol te zwerven, op tijd instappen, verder niet nadenken. Haha, ik ben benieuwd of dat gaat werken. 

1 opmerking:

  1. Veel plezier, Astrid! Ik snap dat het niet leuk is om je gezin een week te hoeven missen, maar soms brengt die afstand je juist nog dichter bij elkaar, omdat je door de afstand des te meer er achter komt wat het meest belangrijk voor je is. Vergeet dus niet te genieten met je lotgenoten; leven is vooral het heden in al haar intensiteit beleven...

    BeantwoordenVerwijderen